519 berichten.
Na een week is de stand 101 loten verkocht.
Over onze eerste wedstrijd ga ik geen lang verslag schrijven. Het was kort samengevat 'niet best'. Als lezer weet je dan waarschijnlijk wel genoeg.
Wanneer ik vroeger bij DOCOS de speelzaal binnen ging, vroeg ik me altijd af of toch niet mijn zonnebril mee had moeten nemen. Gisteren was er in het begin van de avond behoefte aan een mijnwerkerslamp. Naar boven kijkend constateerde ik dat het aantal verlichtingsbuizen gehalveerd was. Bij navraag bleken er recent led-buizen geïnstalleerd. De lichtopbrangst voldoet vast aan de norm, maar het was wel wennen. Gelukkig is de mens gemaakt om zich aan te passen dus het was uiteindelijk te doen.
Wat niet te doen was, was het gevecht tegen de twee te laag ingedeelde noppenkoningen Shahab en Cees. Een tamelijk kansloze 5 - 0 nederlaag was het resultaat. De lichtpunten: Chris verloor maar 1 game met 11 - 0, en Jan pakte tegen Shahab een game en tegen Cees twee. In het dubbel waren we aardig tegen ze opgewassen. We kregen na afloop een biertje.
We waren het erover eens dat dit voor niemand leuk is. Een avond om gauw te vergeten.
Wat niet te doen was, was het gevecht tegen de twee te laag ingedeelde noppenkoningen Shahab en Cees. Een tamelijk kansloze 5 - 0 nederlaag was het resultaat. De lichtpunten: Chris verloor maar 1 game met 11 - 0, en Jan pakte tegen Shahab een game en tegen Cees twee. In het dubbel waren we aardig tegen ze opgewassen. We kregen na afloop een biertje.
We waren het erover eens dat dit voor niemand leuk is. Een avond om gauw te vergeten.
Transfer perikelen.
Ja, je weet dat het er aan zit te komen maar toch zag ik als nèt geadopteerde speler als een berg op tegen die tweede competitiewedstrijd in een nieuw team. Deze keer moest ik thuis aantreden met nestor Tom.
Even als Arnold Sr. is Major Tom (ja, nog steeds van Groundcontrol) een doorgewinterde speler die alle kneepjes van het vak beheerst. Wat de heren beiden vooral beheersen - en dat moet ik mij nog eigen gaan maken - is het ‘lezen’ van de tegenstander’.
Je kent het wel: als de tegenstander zus doet, dan moet jij zó doen en als de tegenstander hups doet, dan doe jij gewoon hops of zoiets.
Maar…. mocht de tegenstander gaan kappen dan kun je (er) beter maar mee gaan kappen. Oh, ik leer nog zó veel!
Ik moet er trouwens niet aan denken dat - wanneer je slecht ziend wordt - je de tegenstander in braille-taal moet gaan lezen. Dat moet ongetwijfeld tot ongewenste intimiteiten leiden.
Ik heb overigens in mijn tafeltenniscarrière nog nooit de behoefte gehad te dóen alsof ik slechtziend was, teneinde de tegenstander M/V in braille te benaderen.
Met andere woorden: het type ‘fotomodel’ (maar dan wel vrouwelijk) heb ik helaas nog nooit tegenover mij aan de tafel gehad. Dat zou zeker tot een aantal jaren detentie hebben geleid.
Toch heb ik mij al van een iets betere kant laten zien wat de prestaties betreft.
Mijn eerste single verloor ik in 4 games, terwijl Tom een punt pakte in 3 games.
Het dubbel verloren wij nipt in vijven.
De tweede single verloor Tom in drieën en ik won deze in drieën. TOV-Reflex 2-3.
De conclusie is dat ik mijn transfersom nog niet volledig heb waargemaakt, maar ik ben zeker op de goede weg!
Dick Verbeek
Ja, je weet dat het er aan zit te komen maar toch zag ik als nèt geadopteerde speler als een berg op tegen die tweede competitiewedstrijd in een nieuw team. Deze keer moest ik thuis aantreden met nestor Tom.
Even als Arnold Sr. is Major Tom (ja, nog steeds van Groundcontrol) een doorgewinterde speler die alle kneepjes van het vak beheerst. Wat de heren beiden vooral beheersen - en dat moet ik mij nog eigen gaan maken - is het ‘lezen’ van de tegenstander’.
Je kent het wel: als de tegenstander zus doet, dan moet jij zó doen en als de tegenstander hups doet, dan doe jij gewoon hops of zoiets.
Maar…. mocht de tegenstander gaan kappen dan kun je (er) beter maar mee gaan kappen. Oh, ik leer nog zó veel!
Ik moet er trouwens niet aan denken dat - wanneer je slecht ziend wordt - je de tegenstander in braille-taal moet gaan lezen. Dat moet ongetwijfeld tot ongewenste intimiteiten leiden.
Ik heb overigens in mijn tafeltenniscarrière nog nooit de behoefte gehad te dóen alsof ik slechtziend was, teneinde de tegenstander M/V in braille te benaderen.
Met andere woorden: het type ‘fotomodel’ (maar dan wel vrouwelijk) heb ik helaas nog nooit tegenover mij aan de tafel gehad. Dat zou zeker tot een aantal jaren detentie hebben geleid.
Toch heb ik mij al van een iets betere kant laten zien wat de prestaties betreft.
Mijn eerste single verloor ik in 4 games, terwijl Tom een punt pakte in 3 games.
Het dubbel verloren wij nipt in vijven.
De tweede single verloor Tom in drieën en ik won deze in drieën. TOV-Reflex 2-3.
De conclusie is dat ik mijn transfersom nog niet volledig heb waargemaakt, maar ik ben zeker op de goede weg!
Dick Verbeek
Ja, en afgelopen dinsdag wedstrijd nummer twee. Dit keer tegen Kwiek uit Waddinxveen, en zo gingen ze ook van start. Binnen een mum van tijd stonden Anita en Niels met 3- 0 voor. Het leek van onze kant nergens naar. De histoire leek zich te repèten. Ook raakte Peter in het dubbel geblesseerd. In het ziekenhuis bleek gisteren dat hij de biceps van zijn linkerarm gescheurd heeft. Dus voorlopig zal Chris het met invallers moeten doen. Zo werd het 0 - 4. Gelukkig wist Chris tegen Anita - feitelijk een goeie tweedeklasser - de eer te redden.
We staan inmiddels op 75 loten. Schroom niet. Koop!!
Alles went, behalve een vent…….
Het is wel even wennen om voor het eerst in mijn TOV-carrière met een vent op stap te gaan in plaats van met mijn ex, Caroline. Je weet wel, die drukke dame, waarmee je in de competitie never een ‘dull moment’ beleeft. Zoals bekend heeft zij mij recentelijk ‘fijntjes’ gedumpt; iets waar ik nog lang niet overheen ben overigens.
Niets ten nadele van Arnold sr. hoor, want dat is zonder meer een gezellige partner om mee op te trekken.
Maar de overgang is toch wel erg groot, hetgeen onder meer bleek uit het feit dat ik niet veel, zeg weinig of laten we maar heel eerlijk zijn: helemaal geen moer heb gepresteerd afgelopen donderdag.
De teleurstelling was begrijpelijkerwijs af te lezen van het gezicht van Arnold. Je zal immers maar zo een dure transfer met grote reputatie binnenhalen en dan eindigen met dit beschamende resultaat.
Mijn leermeester, nestor Arnold was - ervaren als hij is - wèl in staat zijn beide singles te winnen!
En eerlijk gezegd begrijp ik als top atleet ook helemaal niets van mijn debacle.
Zou het kunnen zijn dat mijn overactieve hormonale huishouding er immer voor zorgde dat ik persé aan ‘haar’ wilde tonen dat ik nog kon ‘presteren’? Wie het weet mag het zeggen! In ieder geval had ik niet de behoefte om dat aan ‘hem’ te tonen…
In het perspectief dat de LHBTWRSQTOV beweging sterk in opkomst is sluit ik niet uit dat het tij wat dat betreft bij mij nog wel eens zou kunnen keren in de nabije toekomst.
Een ander excuus dat ik voor mijn falen zou kunnen aanvoeren is dat ik telkens weer wordt overdonderd wanneer wij in de metropool Aarlanderveen moeten spelen.
Ik heb altijd moeite met die immense drukte, die al begint als je na de kruising rechtsaf e boulevard op rijdt. En dan daarna links af naar beneden waar duizenden supporters je staan op te wachten. Het is me vaak te veel eerlijk gezegd.
Ook het schenken van champagne in de rust komt mij enigszins decadent over en kan mij nauwelijks meer bekoren… Het gaat mij tenslotte om de sport.
Uitslag Spinmill-TOV 3-2
Dick Verbeek
Het is wel even wennen om voor het eerst in mijn TOV-carrière met een vent op stap te gaan in plaats van met mijn ex, Caroline. Je weet wel, die drukke dame, waarmee je in de competitie never een ‘dull moment’ beleeft. Zoals bekend heeft zij mij recentelijk ‘fijntjes’ gedumpt; iets waar ik nog lang niet overheen ben overigens.
Niets ten nadele van Arnold sr. hoor, want dat is zonder meer een gezellige partner om mee op te trekken.
Maar de overgang is toch wel erg groot, hetgeen onder meer bleek uit het feit dat ik niet veel, zeg weinig of laten we maar heel eerlijk zijn: helemaal geen moer heb gepresteerd afgelopen donderdag.
De teleurstelling was begrijpelijkerwijs af te lezen van het gezicht van Arnold. Je zal immers maar zo een dure transfer met grote reputatie binnenhalen en dan eindigen met dit beschamende resultaat.
Mijn leermeester, nestor Arnold was - ervaren als hij is - wèl in staat zijn beide singles te winnen!
En eerlijk gezegd begrijp ik als top atleet ook helemaal niets van mijn debacle.
Zou het kunnen zijn dat mijn overactieve hormonale huishouding er immer voor zorgde dat ik persé aan ‘haar’ wilde tonen dat ik nog kon ‘presteren’? Wie het weet mag het zeggen! In ieder geval had ik niet de behoefte om dat aan ‘hem’ te tonen…
In het perspectief dat de LHBTWRSQTOV beweging sterk in opkomst is sluit ik niet uit dat het tij wat dat betreft bij mij nog wel eens zou kunnen keren in de nabije toekomst.
Een ander excuus dat ik voor mijn falen zou kunnen aanvoeren is dat ik telkens weer wordt overdonderd wanneer wij in de metropool Aarlanderveen moeten spelen.
Ik heb altijd moeite met die immense drukte, die al begint als je na de kruising rechtsaf e boulevard op rijdt. En dan daarna links af naar beneden waar duizenden supporters je staan op te wachten. Het is me vaak te veel eerlijk gezegd.
Ook het schenken van champagne in de rust komt mij enigszins decadent over en kan mij nauwelijks meer bekoren… Het gaat mij tenslotte om de sport.
Uitslag Spinmill-TOV 3-2
Dick Verbeek
Omdat Peter en ik in de afgebroken najaarscompetitie van vorig jaar bovenaan stonden in de 4e klas, mogen we het nu in de 3e proberen. Het is niet ons debuut. Eerder mochten we het na een kampioenschap op dit niveau proberen, met niet al teveel succes. De eerste drie partijen van vrijdagavond tegen Vriendenschaar uit Gouda gaven weinig hoop. Geen game wisten we binnen te halen tegen Daan en Robert, ervaren 3e klassers. Gelukkig keerden de kansen in de laatste twee partijen en wisten we onze tegenstanders op de knieën te dwingen, ook in drie games. Het blijft een wonderlijk spelletje! Daarna werd het zonder coronapas nog even gezellig. Kwart voor 12 weer thuis. Dat wordt nog wat als we later dit seizoen naar het pittoreske Schoonhoven mogen. Zou de bond een overnachting financieren?
Gedumpt.
Een maand geleden ontving ik een onthutsend bericht van de advocaat van mijn tweede ex, dat zij met onmiddellijke ingang de relatie met mij wenste te verbreken.
En daar sta je dan - alleen op straat - met slechts een batje en een gedeukt balletje: geen duo team meer en alleen de vraag hoe nu verder zonder mijn bijvrouw Caroline…..
Door mijn aanstaande ex was ik ook nauwelijks te troosten. Mijn psychiater heeft weer overuren gedraaid en ik heb daar meer uren op het therapie-bed doorgebracht dan thuis…
Het heeft enigszins geholpen maar de vraag waar ik toch immer mee zal blijven worstelen is: ‘Wat heb ik in gódsnaam verkeerd gedaan’!
Hoe dan ook, het leven gaat verder, ook zonder die gezellige duo-partner, die mij na iedere wedstrijd genoeg inspiratie bood voor een stukje op de TOV-site.
Haar gulle lach, gelardeerd met stampvoeten en woedeaanvallen tijdens de wedstrijd zal ik blijvend missen. Hoe dat bij de tegenstanders zit laat zich raden.
En, oh ja, de cavia mocht ik zelf houden…
Gelukkig kreeg ik een aanbod van het team TOV 7 van Tom en Arnold, die met mijn aankoop heel blij zouden zijn.
Na wat onderhandelingen over het aantal biertjes en wijntjes na de wedstrijden ben ik tenslotte akkoord gegaan.
Wel heb ik beide heren gewaarschuwd dat met mijn komst een reeks van 4 à 5 jaren achtereen promoveren wel het gevolg zal zijn van deze transfer.
Het is niet anders.
Dick Verbeek
Een maand geleden ontving ik een onthutsend bericht van de advocaat van mijn tweede ex, dat zij met onmiddellijke ingang de relatie met mij wenste te verbreken.
En daar sta je dan - alleen op straat - met slechts een batje en een gedeukt balletje: geen duo team meer en alleen de vraag hoe nu verder zonder mijn bijvrouw Caroline…..
Door mijn aanstaande ex was ik ook nauwelijks te troosten. Mijn psychiater heeft weer overuren gedraaid en ik heb daar meer uren op het therapie-bed doorgebracht dan thuis…
Het heeft enigszins geholpen maar de vraag waar ik toch immer mee zal blijven worstelen is: ‘Wat heb ik in gódsnaam verkeerd gedaan’!
Hoe dan ook, het leven gaat verder, ook zonder die gezellige duo-partner, die mij na iedere wedstrijd genoeg inspiratie bood voor een stukje op de TOV-site.
Haar gulle lach, gelardeerd met stampvoeten en woedeaanvallen tijdens de wedstrijd zal ik blijvend missen. Hoe dat bij de tegenstanders zit laat zich raden.
En, oh ja, de cavia mocht ik zelf houden…
Gelukkig kreeg ik een aanbod van het team TOV 7 van Tom en Arnold, die met mijn aankoop heel blij zouden zijn.
Na wat onderhandelingen over het aantal biertjes en wijntjes na de wedstrijden ben ik tenslotte akkoord gegaan.
Wel heb ik beide heren gewaarschuwd dat met mijn komst een reeks van 4 à 5 jaren achtereen promoveren wel het gevolg zal zijn van deze transfer.
Het is niet anders.
Dick Verbeek
Jan en ik hebben woensdagavond lekker een uurtje gebald. Het begon wat roestig maar we waren het niet verleerd. Na mijn mail heb ik een paar andere aanmeldingen gehad. Hopelijk trekt het wat aan. Kom op. Het kan weer en het kan veilig!